Faktura tynku dekoracyjnego zależy od ilości oraz wielkości ziaren kruszywa zawartego w masie tynkarskiej. Niemałe znaczenie ma też sposób nakładania i obróbki samego tynku, który bezpośrednio wpływa na efekt końcowy. Dużą popularnością cieszy się tzw. baranek, który daje ładny dla oka efekt. Oczywiście ważna jest umiejętność nakładania i zacierania materiału. Dobrze wykonana praca daje gwarancję trwałości powłoki. Dlatego zawsze dobrze jest do takiej pracy zatrudnić fachowca.

Kornik
Struktura kornika pozwala uzyskać efekt wyżłobienia, czyli rodzaj sieci kanalików tworzonych w naturze przez owady. Dużą różnicę widać jednak w sposobie nakładania tego tynku — w przypadku kornika istnieje większa dowolność ruchów które determinują układ rowków. Warto jednak pamiętać, że zacieranie poziomo, pionowo, przy pomocy ruchów ukośnych czy okrężnych będzie miało wpływ na efekt końcowy. Zatem już na początku tynkowania należy obrać jedną technikę, która pozwoli uzyskać powtarzalny rezultat na elewacji całego budynku.

Od czego zacząć?
Wybór tynku elewacyjnego warto rozpocząć od oceny stopnia zabrudzenia elewacji. Obiekty znajdujące się blisko dróg o dużym natężeniu ruchu, zakładów produkcyjnych czy innych miejsc, w których zanieczyszczenie powietrza jest większe będą wymagały szczególnej dbałości o estetykę fasady. Elewacja o strukturze baranka tworzy bardziej jednolitą, gładką powierzchnię i tym samym jest łatwiejsza w utrzymaniu czystości. Prościej jest też przeprowadzić okresowe czyszczenie oraz odświeżenie elewacji. W przypadku struktury kornik, rowki stanowią naturalne miejsce zatrzymywania się naniesionego brudu. Dużej głębokości rowki mogą być także powodem nieestetycznych zacieków w przypadku zmywania zgromadzonych w nich zabrudzeń. kr

ekspert
Tomasz Jarzyna,
ekspert producenta materiałów budowlanych
— Najchętniej wybieraną przez inwestorów i wykonawców strukturą tynku jest tzw. baranek. Tynk o strukturze baranka daje widoczny efekt mniejszego bądź większego uziarnienia równomiernie rozłożonego na elewacji. Charakter powierzchni zależny jest od wielkości kruszywa. Zazwyczaj stosowana jest granulacja od 1,5 lub 2 mm, która pozwala na łatwe kształtowanie wyglądu elewacji. Równie ważny jest sposób nakładania masy, gdyż to on warunkuje poprawne oraz estetyczne wykonanie wierzchniej warstwy fasady. W przypadku baranka obróbka powinna polegać na okrężnych ruchach wykonywanych w jednym kierunku np. zgodnie ze wskazówkami zegara. Warto zaznaczyć, że zacieranie jest bardzo istotne dla trwałości powłoki. Tynk powinien pokrywać uprzednio całkowicie zagruntowane podłoże i nie może zostać zbytnio roztarty na powierzchni elewacji. Jednocześnie związki hydrofobowe zawarte w masie tynku chronią go przed zbyt dużą nasiąkliwością. Jest to ważne, ponieważ zadaniem tynku jest również zatrzymywanie wody na powierzchni, a co za tym idzie ochrona ściany przez zawilgoceniem. Warto podkreślić, że grubsza faktura baranka np. 3mm, dzięki odpowiedniej wielkości kruszywa tworzy charakterystyczną strukturę gruboziarnistego grysu i tym samym łatwiej może ukryć niewielkie nierówności ścian.