Decydując się na zamontowanie w naszym domu paleniska z szybą — kominka, kominka z płaszczem wodnym, pieca wolno stojącego, „kozy“ — musimy zacząć od dobrze wykonanego projektu. W domach dopiero budowanych kluczową sprawą jest dobór właściwej instalacji kominowej do planowanego kominka. W budynkach już istniejących musimy upewnić się, czy dysponują one sprawnym kominem, do którego będziemy mogli kominek podłączyć.

Musimy spełnić szereg wymagań
— Jeśli mieszkamy w domach wielorodzinnych, możliwość montażu kominka uzależniona jest od zgody kominiarza i naszych współmieszkańców — zaznacza Michał Koźlikowski, pracownik firmy sprzedającej i montującej wkłady kominowe, kominki i inne urządzenia grzewcze. — Ocena wydana przez kominiarza zależy od tego, czy komin, którym dysponujemy, jest sprawny, czy zachowana jest szczelność przewodów kominowych i czy obok komina znajduje się odpowiedni pion wentylacyjny przynależny do lokalu. Dla każdego paleniska musimy dysponować jednym przewodem dymowym i jednym wentylacyjnym.
Gdy wszystkie sprawy techniczne i formalne uda nam się załatwić pozytywnie, wtedy możemy podjąć ostateczną decyzję o wyborze paleniska. Czynimy to pod kątem naszych oczekiwań wobec niego. Musimy więc odpowiedzieć sobie na pytanie, czy kominek ma nam służyć jedynie od czasu do czasu do spędzenia przy nim romantycznego wieczoru, czy też — jak to ma miejsce w większości przypadków — ma być wykorzystywany jako jedno ze źródeł ogrzewania naszego domu.

Żeliwny im cięższy, tym efektywniejszy
Obecnie na rynku dostępne są paleniska różnej klasy i, oczywiście, w różnych cenach. Specjaliści proponują polegać na sprawdzonych markach i nie dawać zwieść się pozornym oszczędnościom.
— W przypadku paleniska wykonanego z żeliwa, prostym sposobem oceny jakości danego modelu jest jego waga — wyjaśnia Michał Koźlikowski. — Jeśli sprzedawca zapewnia nas, że kominek ma efektywność grzewczą 14 kW, a palenisko urządzenia waży 80-90 kg, nie oczekujmy spełnienia dawanych nam obietnic. Żeliwo mocno kumuluje ciepło i zarazem długo je oddaje, ale aby osiągnąć pożądaną efektywność, waga paleniska powinna sięgać 130-200 kg.
Dużą renomą wśród użytkowników cieszą się żeliwne kominki monolityczne, czyli jednoczęściowe — odlane w całości w jednej formie. Ten rodzaj kominków szczególnie długo oddaje ciepło.
W kominkach spawanych ze stali ciepło kumulowane jest przez wypełnienie z szamotu. Coraz częściej stosowanym zamiennikiem szamotu jest wermikulit, charakteryzujący się niższą wagą.

Powietrze do kominka i z kominka
— Przy zakupie kominka lepiej wybrać model, który wyposażony został w dopływ powietrza do komory spalania — radzi Michał Koźlikowski. — Natomiast przy zabudowywaniu kominka należy pamiętać o doprowadzeniu powietrza pod palenisko. Aby to ostatnie wykonać prawidłowo, warto skorzystać z usług wykwalifikowanych i sprawdzonych monterów. Po spełnieniu powyższych warunków, kominek będzie charakteryzował się wyższą sprawnością i lepszym procesem spalania. A co najważniejsze, nasze kominy rzadziej będą musiały być czyszczone, gdyż przy pełnym spalaniu nie wytwarza się i nie osadza w nich sadza szklista, tzw. kreozot. Dzięki temu wzrasta również bezpieczeństwo użytkowania instalacji kominowej.
Ciepło z kominka możemy rozprowadzać grawitacyjnie lub mechanicznie. Żeby ogrzane przez kominek powietrze nie było suche i zapylone, warto zastosować różnego rodzaju filtry wodne. Oczywiście należy pamiętać również o odpowiedniej wentylacji nawiewnej, zapewniającej dopływ powietrza z zewnątrz do pomieszczeń.

Obudowa równie ważna, jak palenisko
— Warto pamiętać, że nawet najwyższej klasy kominek, zamontowany przez najlepszego fachowca, nie ogrzeje naszego domu, jeśli ten będzie charakteryzował się wysokimi stratami energetycznymi — ostrzega Michał Koźlikowski. — Do ich powstawania przyczynia się niewłaściwe lub niedostateczne ocieplenie budynku, wszelkiego rodzaju nieszczelności, a także nieprawidłowe podłączenie urządzenia grzewczego do komina.
O ostatecznej jakości i bezpieczeństwie działania naszego kominka decyduje nie tylko właściwa konstrukcja paleniska, ale również sposób montażu jego obudowy. Tę ostatnią powinniśmy wykonać, używając odpowiednich materiałów. Najwłaściwsze do tego celu są specjalne kominkowe płyty silikatowo-wapniowe. Do obudowania kominków nie wykorzystujmy więc np. płyt gipsowo-kartonowych czy wełny mineralnej. Zamontowanie obudowy z płyt silikatowo-wapniowych jest rozwiązaniem bezpieczniejszym i korzystniejszym dla naszego zdrowia, tańszym, a przede wszystkim — szybszym.

Rafał Śliwiak