Najlepiej palić w kominku suchym drewnem, gdyż drewno wydziela tylko tyle dwutlenku węgla, ile wcześniej pobrało i związało jako drzewo w czasie wzrostu. Zatem niezależnie od tego, czy drewno spłonie, czy też ulegnie rozkładowi w lesie, wydzielanie dwutlenku węgla będzie takie samo. Poza tym suche drewno pali się efektywnie, daje dużo ciepła i nie zatruwa środowiska.

Ważne, by kominek nie stał się domową spalarnią śmieci. Dlaczego? Ze względu na trucizny, które powstają w wyniku spalania odpadów.

Oto kilka przykładów. Spalając w kominku:
• gazety, czasopisma, kartony, stare ubrania, wyzwalają się metale ciężkie, kwas solny, dwutlenek siarki, fluorowodór
• styropian, opakowania po jogurcie - ulatnia się niespalony styren o działaniu rakotwórczym oraz ługi fenolowe
• materiały powlekane, np. kartony po mleku lub sokach oraz tworzywa sztuczne - mogą wydzielać się: kwas solny, dwutlenek siarki, metale ciężkie, szkodliwe tlenki , dioksyny i furany
• pieluchy jednorazowe (pampersy) – warstwa zewnętrzna - porowaty polietylen o małej gęstości uzyskiwany z ropy naftowej, wnętrze pieluszki to mieszanka chemicznie przetworzonej bielonej chlorem miazgi drzewnej z poliakrylanem sodu i dodatków biologicznych
• drewno impregnowane lub zabezpieczone środkami ochrony roślin – do powietrza dostają się substancje rakotwórcze: benzopireny
i węglowodory aromatyczne fentatren i antracen, ich wdychanie może powodować mdłości i omdlenia
• płyty wiórowe, MDF, panele podłogowe – trujące formaldehydy, fenole, tlenek węgla, węglowodory
• mokre drewno, odpady kory - w pewnym stopniu rakotwórcze węglowodory, benzen, benzopiren.