Pod folią lepiej rośnie

2017-04-03 08:00:14 (ost. akt: 2017-03-30 13:35:02)

Pomidory czy ogórki z własnego ogródka to marzenie niejednego z nas

Autor zdjęcia: Fotolia.com

Pomidory czy ogórki z własnego ogródka to marzenie niejednego z nas. Co jednak zrobić, gdy warzywa na naszej działce nie chcą rosną tak, jak byśmy tego chcieli? Rozwiązaniem może być postawienie tunelu foliowego.

Często słaba kondycja naszych ogrodowych warzyw wynika z tego, że nie dostają one dostatecznej ilości ciepła i słońca. Polski klimat, zwłaszcza wiosenną porą ma to do siebie, że lubi płatać figle i czasem nawet w kwietniu zaskoczyć nas nocnymi przymrozkami. Szklarnia czy tunel foliowy dzięki izolacji od pogodowych niespodzianek, zapewnią ciepłolubnym warzywom odpowiednie warunki, przez co sprawią, że nasze działkowe plony będą zdecydowanie obfitsze. Radzimy, jak zabrać się za ten drugi, tańszy i prostszy sposób, czyli tunel foliowy.

Słoneczne miejsce

Na początku musimy oczywiście wygospodarować miejsce na naszą folię – pamiętajmy, żeby było jasne, nasłonecznione i osłonięte od wiatru. Najlepiej ustawić ją dłuższym bokiem w kierunku północ-południe – zapewni to możliwie największe wykorzystanie promieni słonecznych. Grunt powinien być możliwie równy, pozbawiony pochyłości, a ziemia wilgotna i żyzna.

Pomidory, ogórki, papryka

Kiedy wyznaczymy miejsce, można zacząć sadzić rośliny. Pod folią dobrze będą się czuły warzywa ciepłolubne, takie jak pomidory, ogórki czy papryka. W tunelu możemy posadzić też bardziej wymagające rośliny ozdobne i pozwolić im urosnąć w dogodnych warunkach do odpowiednich rozmiarów, a dopiero wtedy przesadzić je tam, gdzie mają cieszyć oko.

Pamiętajmy o odpowiednich odstępach – rośliny niskopienne powinny znajdować się w odległości ok. 15 cm od ściany folii, średniowysokie, jak np. kalafior – już ok. 25 cm. Dla krzewów pomidorowych i innych roślin, które mają tendencję do rozrastania się w podobny sposób, zachowajmy odstęp ok. 40 cm od folii, żeby miały wystarczająco dużo miejsca na wzrost.

Stabilny szkielet

Czas na zamocowanie folii. W tym celu najpierw trzeba zbudować szkielet, na którym ją rozciągniemy – w tym celu najlepiej skorzystać z gotowych zestawów rurek metalowych lub z PCV, które znajdziemy w sklepach ogrodniczych. Rurki z tworzywa sztucznego nie korodują i są lekkie, przez co z łatwością można je przenosić, ale silne podmuchy wiatru mogą uszkodzić konstrukcje. Zatem jeśli nasz tunel znajduje się w miejscu nieosłoniętym od wiatru, lepiej zdecydujmy się na stabilniejszy stelaż metalowy.

Miejsce na tunel foliowy powinno być jasne, nasłonecznione i osłonięte od wiatru.

Wysoki czy niski?

Możemy zdecydować się na tunel wysoki, czyli taki, do którego będzie można wejść, o wysokości nawet 1,80 m, lub niski, maksymalnie do 1,50 m. Ten drugi stawiamy na zdecydowanie krótszy czas – ze względu na brak miejsca nie będzie można do niego wejść, żeby pielęgnować rośliny, wszelkie niezbędne prace trzeba wykonać przed montażem tunelu.

Szerokość tunelu zależy oczywiście od wielkości naszej działki. Najczęściej wynosi ok. 3 m – to optymalna wielkość przy uwzględnieniu dwóch grządek po 1,2 m i 30-centymetrowej ścieżki między nimi. Zostaje wówczas jeszcze po ok. 15 cm odległości roślin od ścian tunelu.

Folia z perforacją lub bez

Kiedy szkielet mamy już gotowy, trzeba przykryć go odpowiednich rozmiarów folią. Możemy wybrać folię perforowaną lub bez perforacji. Ta pierwsza posiada niewielkie otwory, które zapewniają cyrkulację powietrza, dzięki czemu występuje mniejsze ryzyko, że rośliny zaczną np. pleśnieć.

Ma to jednak swoje konsekwencje – folia perforowana gorzej utrzymuje temperaturę i wilgotność powietrza w tunelu. Odwrotną sytuację mamy w przypadku folii bez perforacji. Ta nagrzewa się szybciej i lepiej zatrzymuje ciepło i wilgoć, jednak trzeba pamiętać o częstym wietrzeniu tunelu. Przez brak cyrkulacji powietrza rośliny mogą się zaparzyć. Jm